W niedzielę (30 maja) w przepięknej scenerii Betlejem (koło Krzeszowa) odbędzie się koncert zespołu Musica Graziosa. Wracamy do wydarzeń i koncertów na żywo, to będzie pierwszy taki koncert w ramach tegorocznego Festiwalu Krzeszów 2021. Zapraszamy o godz. 16:00 – uczestnictwo w wydarzeniu jest bezpłatne.

Koncert odbędzie się w Letnim Pawilonie na Wodzie, tym razem w muzyczną podróż zabierze nas zespół Musica Graziosa w składzie: Paulina Tkaczyk – flet traverso i klawesyn, Ewa Rzetecka-Niewiadomska – klawesyn. Program koncertu przybliży słuchaczom unikatową sonatę na klawesyn i flet Christlieba Siegmunda Bindera (1723-1789) – kompozytora, który całe życie związany był z dworem Augusta III Sasa – króla Polski, który równocześnie jako Fryderyk August II był elektorem saskim oraz jego wnuka Fryderyka Augusta III. Temu ostatniemu dedykował Binder niektóre swoje utwory. Twórca ten był jednym z najważniejszych prekursorów nowej estetyki muzycznej, która narodziła się w XVIII w. i doprowadziła do utrwalenia się stylu klasycznego. Według Richarda Engländera: „Binder miał w drezdeńskim kręgu taką pozycję jaką C. Ph. E. Bach w Berlinie”. Binder inspirował się między innymi muzyką francuską, która także pojawi się podczas koncertu w dziełach takich twórców jak Jacques Duphly oraz Joseph-Nicolas-Pancrace Royer – nauczyciel syna i córek Ludwika XV oraz Marii Leszczyńskiej.

Kolejni artyści, których utwory zostaną wykonane to najwięksi mistrzowie klasycyzmu, zaliczani do tzw. „klasyków wiedeńskich”: Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) i Ludwig van Beethoven (1770-1827). Utwory na cztery ręce napisane przez Mozarta miały na celu dialog – „flirt” i przeznaczone były do wykonywania przede wszystkim przez kobietę i mężczyznę. Beethoven, inspirował się muzyką twórcy Czarodziejskiego fletu, jego kompozycje łączą wiele intensywnych uczuć z doskonałością formy. Utwory na cztery ręce napisał w celach pedagogicznych. Na szczególne zainteresowanie zasługuje jego Sonata D-dur op. 6, w której występuje przerobiony przez kompozytora motyw „losu” z V Symfonii, tyle że w radosnym charakterze, co zwiastuje także tonacja.

Pawilon był pierwotnie przeznaczony jako miejsce modlitwy i kontemplacji krzeszowskiego opata. Został umiejscowiony na źródle wody, bogatej w związki siarczanu. Jej zdrowotnych właściwości cystersi byli świadomi. Pawilon został ufundowany przez opata Innocentego Fritscha w połowie 1732 r., ponieważ powstał jak efekt bezczynności malarzy, którzy mieli tworzyć polichromie na sklepieniu kościoła mariackiego. Opóźnienia wynikały z zastosowanej zaprawy dolomitowej. Autorstwo dekoracji malarskiej przypisuje się J. Neunhertzowi. Skrupulatna poprawność anatomiczna postaci i inspiracje tenebryzmem Brandla sugerują współudział Jana Franciszka Hoffmanna w tworzeniu polichromii w Betlejem, czy nawet autorstwo większości obrazów.Kształt pawilonu został w sposób szczególny przemyślany. Oktagonalna budowla przypomina starotestamentowe namioty oraz subtelnie nawiązuje do średniowiecznych baptysteriów. Wewnątrz znajdują się 24 obrazy rozmieszczone horyzontalnie w trzech rzędach po 8 pól. Cystersi doskonale wykorzystali symboliczne znaczenie liczb. Suma obrazów–24–to dwukrotność liczby 12 uważanej za arcydoskonałą, a liczba obrazów 8 w każdym rzędzie, w kontekście tematyki wodnej jest nawiązaniem do 8 osób, które uratowało się w arce Noego (por. Rdz 7, 13).

Pawilon można zwiedzić wirtualnie na stronie opactwo.eu