Mija 75 lat od wyzwolenia od wyzwolenia KL Groß-Rosen. Początkowo służył on jako obóz pracy, którego więźniowie byli wykorzystywani do wydobywania granitu z kamieniołomu. Następnie stał się miejscem przerzutu dziesiątek tysięcy więźniów z obozów ewakuowanych z powodu zbliżającego się frontu. Mówi doktor Katarzyna Pawlak Weiss - zastępca Dyrektora Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu.
Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.
Do dziś trwają prace nad identyfikacją zwłok w Zakładzie Medyny Sądowej. Niemiecki obóz koncentracyjny został KL Gross – Rosen stał na czele ponad setki obozów pracy założonych na terenie Dolnego Śląska, Niemiec i Czech. Został założony w 1940 r. Gross- Rosen w Rogoźnicy był jeden z najcięższych obozów koncentracyjnych. Powstał w sierpniu 1940 roku jako filia KL Sachsenhausen, której więźniowie przeznaczeni byli do pracy w miejscowym kamieniołomie granitu. Pierwszy transport przybył tam 2 sierpnia 1940 roku. 1 maja 1941 roku Arbeitslager Gross-Rosen uzyskał status samodzielnego obozu koncentracyjnego. Więźniowie różnych narodowości pracowali w miejscowym kamieniołomie. Mordercza 12-godzinna praca i głodowe racje żywnościowe powodowały dużą śmiertelność. Szacuje się, że przez ten obóz i jego filie – przeszło około 125 000 więźniów – 40 tysięcy zginęło. W lutym 1945 r. więźniowie obozu głównego w Rogoźnicy zostali ewakuowani. Obóz nie został zniszczony, Niemcy wysadzili tylko kostnicę i główne krematorium.
Reklama
Reklama